Friday, February 26, 2010

dimana harus aku mencari


harapan itu satu kepastian..
harapan itu satu kebahagian..
harapan itu penuh kesabaran..
harapan owh harapan ku..
pada saat pertama aku sandar an harapan,
aku yakin ini la harapanku..
aku tidak lagi pndang ke belakang setelah aku yakin ngn keputusn aku dan
aku terus langkah dengan harapan ini
namun makin lame harapan itu hilang dlm kekecewaan ..
aku menangis tnpa henti kerna harapan ini x mampu
untuk aku terus kan lagi..
aku mencari diri aku dlm kegelapan yg aku sndiri cipta..
aku hilang dalam kedukaan ini..
aku hilang dlm tangisan..
aku hilang dlm kekecewaan..
walau un aku cube terus an berharap tp hanye aku yang mengharap..
seperti naik lif yg xda sape tekan kan butang di lif..
salah kah aku jika mahu satu harapan yg pasti??
salah kah aku mengharap an harapan ini mnjadi kenyataan??
puas aku mncari di mana salah silap aku..
jiwa yg penuh kekosongan..
apa yg harus aku lakukan???
binggung dan binggung..
di mana pelangi yg aku harap an??
pelangi yg mewarnai hari2 yg mendatang..
yg akn memberi inspirasi dan keceriaan hidup..
andai harapan ini tiada kesudahan yg bahagia,
beri la aku pentujukan agar
harapan ini menemui titik noktah
yg akn hilang seperti debu yg berlalu..
biarkan mase membawa harapan ini pergi..
pergi dan pergi andai itu yg lebih baik..

No comments:

Post a Comment